نشریه "شیوه" به صورت تخصصی به عرصه‌های هنر می‌پرداز. در این شماره نیز در بخش‌های مختلف آن موضوعات متنوعی تهیه و درج شده است
- تجسمی
پرونده این شماره (بخش «اتاق فکر») به هنر منحط اختصاص دارد؛ پر بازدیدترین نمایشگاه هنر مدرن در تاریخ، نمایشگاهی است که نازی‌ها با نام «هنر منحط» برای تمسخر هنر مدرن بر پا کرده بودند. آنها آثار هنرمندان را مصادره کردند و همراه نوشته‌هایی درباره‌ی اینکه این آثار جنون‌آمیز و بی‌ارزش هستند در نمایشگاه گذاشتند و مردم هم استقبال بی‌نظیری از این نمایشگاه نشان دادند. از این رفتار نازی‌ها با هنر و هنرمندان مدرن به عنوان یکی از سیاه‌ترین برخوردهای سیاسی با هنر در تاریخ یاد می‌شود. در این پرونده با چهار مقاله سعی شده به ابعاد مختلف این نمایشگاه بدنام پرداخته شود.
- سینما
فیلم‌سازان نسل نوی سینمای ایران ایده‌ای است که قرار است در چند شماره از مجله به آن پرداخته شود. در بخش سینمای این شماره، دومین قسمت از این پرونده مفصل درباره فیلم‌سازان نسل نو را می‌خوانید که به فیلم‌های موسسه رودفیلم و سینمای بهنام بهزادی اختصاص یافته است.
در بخش دیگر سرویس سینمای این شماره، دکتر شهاب‌الدین عادل، در مقاله‌ای، مونودرام (درام تک‌نفره) در دنیای سینما و تئاتر معاصر جهان را مورد بررسی قرار داده است.
- تئاتر
حسین پارسایی، کارگردان دو تئاتر الیورتویست و بینوانان از رمز موفقیت خود در تئاتر می‌گوید. همچنین ساناز بیان، نمایشنامه‌نویس، کارگردان و روزنامه‌نگار موفق سال‌های اخیر در گفت‌وگوی مفصلی با مهین صدری از تئاتر واقعیت، زنانه‌نگری در هنرهای نمایشی و نوشتن می‌گوید.
پرونده‌ی این شماره‌ی بخش تئاتر با عنوان «نویسنده با دهانی پر از پرنده» به کریل چرچیل که به قولی بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس حال حاضر جهان است می‌پردازد.
- ادبیات
بخش ادبیات مجله شیوه در این شماره به میهمانی سرشناس از اهالی ادبیات جهان در تهران پرداخته است. بهار امسال اورهان پاموک نویسنده سرشناس ترک و برنده نوبل ادبیات میهمان پایتخت ایران بود. پاموک نویسنده‌ای از کشور همسایه که در ایران هم از محبوبیت بالایی برخوردار است به ایران و آثار کلاسیک ادبی ایران، اساطیر و افسانه‌هایش علاقه و اشراف دارد و همین هم سبب نزدیکی مخاطب ایرانی به او و رمان‌هایش شده است. همچنین ارسلان فصیحی مترجم آثار پاموک و مژده الفت مترجم زبان ترکی که آثار پاموک را به فارسی برگردانده درباره پیچیدگی‌ها و لایه‌های زیرین داستان‌های او نوشته است. همچنین امیلی امرایی درباره پاموک و نسبتش با داشته‌های ادبی ایران باستان نوشته است، این پرونده با یادداشت اورهان پاموک درباره تدریس ادبیات و داستان‌نویسی جمع‌بندی شده است.
- موسیقی
خداحافظی جون بائز از عرصه موسیقی بهانه‌ای است، تا نیم قرن فعالیت هنری-اجتماعی او بررسی شود. جون بائز چهره افسانه‌ای موسیقی فلکلور اعلام کرده است که تور اجراهای امسالش آخرین فعالیت موسیقایی اوست. او همیشه از موسیقی به مثابه ابزاری برای مقابله با بی‌عدالتی، نژاد پرستی و جنگ افروزی استفاده کرد. شاید به همین دلیل تا حدودی مهجور ماند اما با همه سختی‌هایی که بر او به عنوان هنرمندی معترض و مستقل گذشت، او یک اسطوره تکرار نشدنی است که در قیاس با بسیاری از هم اسلافش بسیار ساده زندگی می‌کند و مواضع سیاسی-اجتماعی روشنی دارد. او از همراهی با مارتین لوترکینگ در جوانی گرفته تا امروز همواره مواضع سیاسی ضدحکومتی در ایالات متحده داشته است و امروز هم به رقم تمام نا امیدی‌هایش هم‌چنان فعال است.
در کنار این پرونده چند آلبوم شاخص امسال را هم مرور شده است.
نظر شما